Gdy pomagasz potrzebującemu, nigdy nie oczekuj nagrody. Sama wróci gołąbkiem

 Czy choćby najmniejsze osiągnięcie warte jest radości, jeżeli jego zdobyciu nie towarzyszyły ból i łzy?

 Idealizm to jedynie ucieczka od rzeczywistości. Nie ma utopii.

 Każda chwila oceniana jest pod względem tego, jak ma się do naszego bagażu z przeszłości.

 Zmarszczki od śmiechu są gładkie na krawędziach. Jednak gdy zbyt często wpływają w nie łzy, robią się jak skarpy przy potokach. Mają ostre krawędzie. Od tej soli we łzach.

 Morał każdej historii zależy od usposobienia człowieka, który ją opowiada.

 Kobieta nie potrzebuje mężczyzny, który rozwiąże jej problemy. Tylko faceta, który nie będzie ich stwarzał.

 W nowym świecie nocą zawładnęły istoty, których obawiają się nawet najgroźniejsze gangi.

 Nie mogę sobie pozwolić na zbyt duży stres, to mi szkodzi.

 Ta miłość jest tak intensywna, że w ogniu, który pali się we mnie, wszystko, co mam, może zostać spalone.

  Samobójcy jawią się nam jako obciążeni poczuciem winy za indywidualizację, jako owe dusze, które za cel życia uważają już nie doskonalenie się i kształtowanie samych siebie, lecz unicestwienie się, powrót do matki, do Boga,
do wszechświata. Natury takie są w większości zupełnie niezdolne do popełnienia prawdziwego samobójstwa, ponieważ pojęły dogłębnie tkwiący w nim grzech. Dla nas są jednak samobójcami, gdyż w śmierci, a nie w życiu widzą wybawiciela, są gotowi usunąć się i poświęcić, zgasnąć i wrócić do początku.