Niekiedy pewne rzeczy są poza naszą kontrolą.

 Kiedy jest najciemniej, wtedy błyska znowu nadzieja.

 Cóż tu dużo mówić, jesteśmy ludźmi porywczymi. Żremy się ostro i pieprzymy się ostro.

 Największym skarbem człowieka są myśli jego serca.

 Nienawiść do samego siebie sprawia, że człowiek napada na pierwszą napotkaną osobę.

 Wilki, kiedy czują, że źle z nimi, porzucają stado i odchodzą umrzeć w samotności.

 Życie nie jest proste i uważam, że wcale takie być nie powinno.

 Wszystko się na tym świecie zmienia oprócz natury człowieka.

 Kelner odszedł, powłócząc nogami i duszą.

 Tego bólu nie da się opisać. Fizyczny... duchowy... metafizyczny... jest wszędzie, wsącza się do mego szpiku.

 Powodzenie nie trwa wiecznie, a porażka nie jest katastrofą.