
Potrzeba odwagi, by przyznać, że się myliliśmy.
Potrzeba odwagi, by przyznać, że się myliliśmy.
Można albo coś umieć, albo się nie przejmować.
Też bym chciał, żeby ktoś kiedyś tak niecierpliwie na mnie czekał, że z tej wielkiej tęsknoty, aż nie mógłby usnąć.
Chodzi mi o to [..] że w każdym można odnaleźć piękno.
I tylko od nas zależy, w jakim stopniu skorzystamy z tego piękna i przyjmiemy je jako część swojego własnego.
Utrata wspomnień to jak utrata części duszy.
Umrzeć ze śmiechem na ustach to z pewnością najchwalebniejszy ze wszystkich chwalebnych rodzajów śmierci.
Nie ma granic podłości, na jaką się zdobyć może prawdziwa, wielka miłość.
Jestem przeciw wszystkiemu i dlatego tak mi trudno.
W gruncie rzeczy wszystko gra, no nie? Żyje. Po co wybiegać myślami w przyszłość.
Często ból niszczy,czyni zgorzkniałym,sprawia,że odrzucamy to,co inni,obdarzeni hojnie przez los,zdołali stworzyć,stając się sławni;szczególnie ból,taki jak owo upośledzenie,zmuszający do przebywania w cieniu,nie pozwala się cieszyć blaskiem będącym udziałem innych.
Czyż życie - życie uczuciowe zwłaszcza - nie bywa otchłanią sprzeczności.