- Ludzie kochają to, co czego są przyzwyczajeni. - Nie. ...
- Ludzie kochają to, co czego są przyzwyczajeni.
- Nie. (…) Ludzie powinni kochać to, co potrzebuje miłości. W ten sposób mogą to uratować.
Jeśli chce się pozyskać czyjeś uczucia, należy być ignorantem.
Moja miłość do Lintona jest jak liście w lesie.
Wiem dobrze, że czas ją zmieni, tak jak zima zmienia wygląd lasu. Moja miłość do Heathcliffa jest jak wiecznotrwała ziemia pod stopami, nie przykuwa oka swoim pięknem, ale jest niezbędna do życia. Nelly, ja i Heathcliff to jedno.
Jest zawsze, zawsze obecny w moich myślach – nie jako radość, bo i ja nie zawsze jestem dla siebie radością, ale jako świadomość mojej własnej istoty.
Jakoś żyłem. Jakoś – z najwyższym trudem – oddychałem.
Czy ty wiesz, że oddałabym wszystkie twoje zasrane anioły za jedną godzinę z nim?! Tę jedną, jedyną godzinę?! Żeby mu powiedzieć to, czego nie zdążyłam. Czy ty palancie wiesz, co powiedziałabym mu jako pierwsze?! Powiedziałabym mu najpierw, że najbardziej żałuję tych wszystkich grzechów, których nie zdążyłam z nim popełnić! Nie?! Nie wiesz tego!
Kiedy mowa jest o przeszłości, każdy pisze fikcje
Pamiętaj: marzenia są jedynym towarem, który nigdy się nie psuje.
Siedzimy zasłuchani i zauroczeni jak zawsze, gdyż dobre opowieści mają to do siebie, że ich magia nigdy nie blaknie.
Lubię deszcz, bo pada na wszystkich jednakowo.
Można znaleźć piękno jeśli wystarczająco mocno się go szuka.
Pamiętaj, że to, co wpuszczasz do głowy, pozostaje w niej na zawsze.