Zapominamy, że życie jest kruche, delikatne, że nie trwa wiecznie. ...
Zapominamy, że życie jest kruche, delikatne, że nie trwa wiecznie. Zachowujemy się wszyscy, jakbyśmy byli nieśmiertelni.
To dobre marzenie. Proste.
Proste marzenia są najlepsze.
Czujemy coś do wszystkich ludzi.
Miłość przeplataną nienawiścią.
Nienawiść przeplataną miłością.
Zawsze pojedyncza jednostka odciska
piętno na naszej duszy, zostawia po sobie
ślad. Prędzej czy później pomyślimy o takich
osobach. Przypomnimy sobie ich udział w
naszym życiu, i to ile do niego wnieśli,
lub z niego zabrali. I albo uświadomimy
sobie własną głupotę, albo nadal będziemy
błądzić po swych umysłach, szukając
odpowiedzi na jeszcze niezadane pytania.
Jestem pijana i dawno się nie kochałam.
Mogę nie być normalna...
Ale nie na tyle, aby nie być Twoją.
Nic takiego. Cóż za fascynujące zagadnienie. Wyzwala w ludziach zastanawiające reakcje.
Lenistwo może wydawać się atrakcyjne, praca daje zadowolenie.
Tak się nie kocha, jakby kto zabijaniem kochał.
Co cię nie zabije, to cię wzmocni.
Są chwile, w których człowiek przytuliłby się nawet do jeża.
Możliwość wyboru to sens wolności.
Koniec i bomba, a kto czytał ten trąba!