Czasami jest dużo sensu w nonsensie, jeśli zechce się go ...

 Rozpamiętywanie żalów to jak jazda samochodem, który ma tylko wsteczny bieg.

 Strasznie bym się na ciebie wkurzył, gdybyś po prostu wziął i umarł (…).

 Naśladownictwo to najszczersza forma pochlebstwa.

 Informację łatwo wyrwać z rąk tych, którzy nie są świadomi jej znaczenia.

 Zupełnie jakbyśmy poznali się tylko po to, żeby się ze sobą żegnać.

 Są pożegnania, na które nigdy nie będziemy gotowi. Są słowa, które zawsze wywoływać będą morza łez.
I są takie osoby na myśl, o których zawsze zasypie nas lawina wspomnień.

 Okazuje się, że tyle rzeczy jest pięknych, jeśli bliżej im się przyjrzeć.

 Świat nie jest sprawiedliwy i nic nie potrafi złagodzić owej niesprawiedliwości.

 W końcu kocha się to, czym się nigdy nie będzie.

 Nie pozostanie nikt, kto by pamiętał Arystotelesa lub Kleopatrę, a co dopiero ciebie. Wszystko, co zrobiliśmy, zbudowaliśmy, napisaliśmy, wymyśliliśmy albo odkryliśmy, pójdzie w zapomnienie, a to (...) zupełnie straci sens. Może ta chwila nadejdzie szybko, a może jest odległa o miliony lat, ale nawet jeśli przetrwamy śmierć naszego słońca, nie będziemy istnieć wiecznie. Był czas, gdy organizmy nie miały świadomości, i nadejdzie czas, gdy znów będą jej pozbawione. Nie myśl o tym, że zapomnienie jest nieuniknione. Wierz mi, że wszyscy tak robią.