,,Radość z powodu twojego istnienia jest o wiele większa niż ...

 (...) nie jest się tym, kim się jest - jest się tym, kim się siebie wymyśli.

 Życie to wieczne ryzyko. Śmierć jest dużo prostsza.

 Ale rzeczą bardziej wstydliwą jest żyć.

 Chyba każdy ma chwile, że się po cichu żegna i prosi Boga, żeby życia nie przegrać.

 Najbardziej odczujesz brak jakiejś osoby,
kiedy będziesz siedział obok niej i będziesz
wiedział, że ona nigdy nie będzie twoja.

 Nawet cudze szczęście zaczęło mnie wkurzać.

 Jeśli kłujecie nas, czy nie krwawimy? Jeśli łaskoczecie nas, czy nie śmiejemy się? Jeśli trujecie nas, czy nie giniemy? a jeśli nas krzywdzicie, czy nie mamy się zemścić?

 Lepiej zdać się na mijający czas, który w swej odwiecznej mądrości nada w końcu rzeczom właściwy wymiar.

 Gdybym miał niebios wyszywaną szatę
Z nici złotego i srebrnego światła,
Ciemną i bladą, i błękitną szatę
Ze światła, mroku, półmroku, półświatła,
Rozpostarłbym ci tę szatę pod stopy,
Lecz biedny jestem: me skarby – w marzeniach,
Więc ci rzuciłem marzenia pod stopy,
Stąpaj ostrożnie, stąpasz po marzeniach.

 - Chętnie spróbowałbym tego z Tobą.
- Czym jest ‘to’?
- Przyszłością.