"Pamiętam jej uśmiech (...) nieskazitelny, jak ciało jej gładkie i ...

 Nic nie jest bardziej okrutne od serca z krwi i ciała, gdyż takie serce wie, co człowiekowi sprawi ból.

 Chodź ze mną, mamy czas do końca świata.

 To byłoby piękne kłamstwo, by w nie wierzyć.

 Mogę umrzeć z uśmiechem na ustach. Nie kłamię.

 Widzicie, wspomnienia wywołują ból. Najdotkliwszy zaś sprawiają najlepsze z nich.

 Im bardziej ktoś odpychany tym łatwiej nabrać mu prędkości.

 Miłość potrzebuje swobody i czasu do wydania najpiękniejszych plonów.

 Przesada, nawet w czymś dobrym, może się okazać niszczycielska.

 Złość to wiatr, który gasi świecę rozumu.

 Dobry człowiek jest jak małe światełko. Wędruje poprzez mroki naszego świata
i na swojej drodze zapala zgaszone gwiazdy.