Życie jest nieuleczalną chorobą: człowiekowi szkodzi wszystko.

 [...] nie pozwól nikomu odebrać sobie dumy z tego, kim jesteś.

 Byłam ślepa, kiedy najlepiej widziałam.

 Nie jestem przyzwyczajona do tego, że mnie kochasz.

 Anioły czasem przebierają się za ludzi i schodzą na ziemię.

 Ubogi mało ma przyjaciół.

 Płacz coś daje: płacz to ty plus łzy.

 Sami wybieramy.
Idziemy na dno albo nie.

 Jak widać stwierdzenie, że "świat roi się od pomyleńców", jest całkowicie prawdziwe.

 Jego miłość jest jak miłość ognia do lasu.

 Ambicja to ostatni azyl porażki.