Życie jest nieuleczalną chorobą: człowiekowi szkodzi wszystko.

 Im więcej ludzi pokochasz,
tym będziesz słabsza.

 Z czasem człowiek uczy się widzieć dużo więcej.

 Śmierć to ostateczne więzienie i tam właśnie zmierzasz.

 Dopóki ktoś nas kocha, nieważne, kim jesteśmy i jak wyglądamy.

 Tak, będzie żyć, choć wypłacze wiele łez. A mimo to warto żyć...

 – Jak szło to powiedzonko?
– Skoro Bóg jest z nami, to kto jest z tamtymi?
– Nie, skoro Bóg jest z nami to kto jest przeciwko nam?
– No przecież mówię.

 Bez względu na to, jak trudną ma się za sobą przeszłość, zawsze można zacząć od nowa w dniu dzisiejszym.

 Przyjaciele przychodzą i odchodzą ale rodzina zostaje.

 Nigdy nie wiadomo, co się stanie, dopóki nie dobiegnie się do końca.

 Nie będę płakać z powodu jakichś obłąkanych morderców. Nigdy!