Miłość kpi sobie z rozsądku. I w tym jej urok ...

 Nagle dowiadując się, że umieram, przestałam bać się żyć.

 Chociaż raz warto umrzeć z miłości.

 Wszystko ma swoją cenę.

 Nawet teraz, gdy otwieram futerał ze starą drewnianą gitarą, mam ochotę do niego wskoczyć i zamknąć wieko.

 Tylko mądry ma odwagę zadawać proste pytania, bo one podważają porządek świata.

 Okazuje się, że nie można przespać tego, co złe.

 Dwadzieścia pięć lat życia to w jego świecie całkiem niezłe osiągnięcie.

 Istnieję niezależnie od ludzi, którzy mnie kochają i otaczają.

 Bywają marzyciele, którzy obchodzą rocznice pojawienia się ich fantastycznych wizji.

 Mowa jest dobrym wynalazkiem, bo nie pozwala ludziom myśleć.