Zamiary są wiatrem, kiedy nie idą z wykonaniem w parze.

 Muszę być optymistą. Życie jest zbyt krótkie, żeby nim nie być.

 Czyż to nie ironiczne, że moje rany tak strasznie wyglądają, a jednak są znacznie mniej bolesne i groźne niż te niewidzialne, które ty w sobie nosisz.

 Trzecia godzina. Trzecia to zawsze za późno, albo za wcześnie, na to, co się chce robić.

 Kto się uśmiecha, zamiast krzyczeć, jest silniejszy.

 Warto czasem umrzeć, jeśli rodzisz się na nowo.

 Zniewoleniu towarzyszy pewna specyficzna forma wolności. Czasem wzięcie się w karby jest synonimem odpuszczenia.

 Są pożegnania, na które nigdy nie będziemy gotowi. Są słowa, które zawsze wywoływać będą morza łez.
I są takie osoby na myśl, o których zawsze zasypie nas lawina wspomnień.

 Jedyne, czego potrzebujesz, by poczuć się kimś wyjątkowym, to ty sama!

 Płomień gniewu opada, powoli przygasa. Rany się goją. Kiedy jednak pozwalasz, żeby tak się stało, umiera też część twojej duszy.

 Nie ma nic lepszego od samego istnienia. Nawet dzień smutku, to przecież dzień życia...