(...) Ludzie noszą w sobie bardzo widoczny strach. Nerwice, depresje, nałogi świadczą o tym, że wielu z nas czuje podskórnie, że przez lata zgromadzili w sobie kwas, który teraz zaczyna się ulewać.
Nie smakiem rozkoszuje się podniebienie, ale wspomnieniem.
Nie ulega wątpliwości, że pogoda ducha to stan w pełni wynikający z naszej kondycji wewnętrznej, jak i z okoliczności zewnętrznych.
Jesteśmy tym, co pamiętamy.
Czy należy ratować róże, gdy płoną lasy?
Znajomość odpowiedzi na pytanie jest nie tym samym, co jej opanowanie.
Serce człowieka ma to do siebie, że z im większych wyżyn spada, tym dotkliwiej pęka.
I nawet królowa nie uratuje jego pięknego tyłka.
Nawet najmniejsza rzecz może nas uszczęśliwić, gdy wiemy, żeśmy na nią zasłużyły.
Przekazujemy dłońmi, oczyma to, co boimy się powiedzieć.
Cierpienie należy do życia.
Jeśli cierpisz, wciąż żyjesz.
Pogódź się z tym.
