Siedzę w domu, piję szkocką i myślę o tobie.

 Zawsze lepiej mieć mniejsze oczekiwania, inaczej wszystko nas rozczarowuje.

 Jesteś zwycięzcą tak długo, jak długo sam czujesz się zwycięzcą.

 Myśl o rozwiązaniu, a nie o problemie. Postępujesz dokładnie odwrotnie. Koncentrujesz się na tym, dlaczego jest to niemożliwe. Nie myślisz o rozwiązaniu.

 Zmarli mają tę zaletę, że nie wymagają natychmiastowej pomocy.

 Miał przeczucie, że to znowu jeden z tych dni...tych,które przytrafiają się codziennie.

 Musisz coś chyba zrozumieć. Myśląc i mówiąc, zwracasz się do ludzi, nie do życia, jakby mogło być osobą z twojego otoczenia.

 Zbyt wiele wielbicielek i zbyt mało do wielbienia.

 Samotność…
Odnoszę wrażenie, że to milczenie z samym sobą.
Mówienie do nikogo, patrzenie na nic, brak wszystkiego i niczego. Po prostu jest się w pustce i z tej pustki nie wyprowadzą mnie żadne drzwi, nawet otwarte…

 Jeśli nie możesz inaczej, udawaj, że radzisz sobie w życiu.

 Ale to już los wszelkiej dialektyki - kto wojuje pojęciami, od pojęć ginie.