Przyjaźń jest jedynym cementem, który może spoić świat.

 Ty w nich chlebem,
a oni w ciebie kamieniem.

 Nie ma martwych języków, są tylko uśpione umysły.

 Niewysłowiona różnica dzieli samotność od posiadania jednego choćby sojusznika.

 Tylko wydaje ci się, że zapomniałeś, a tak naprawdę to wszystko czeka na odtworzenie w pamięci.

 Dzieci rodzą się powoli. Kwiaty też wolno rosną.

 To nie czekanie jest problemem, tylko to, na kogo się czeka.

 Nie ma spotkań przypadkowych. Każde czegoś uczy.

 Chcę żyć tak jak nie żył nikt. Nie chcę, żeby mnie pamiętali inni ludzie.

 Żadne państwo nie jest w stanie działać mądrze jednocześnie w każdej części globu przez cały czas.

 Wyrastałem w baraku lumpenproletariatu:
z jednej strony mieszkała prostytutka,
z drugiej złodziej, a z trzeciej milicjant.