Do ludzi trzeba wyciągnąć rękę. Trzeba. Możemy się nie doczekać ...

 Zdolność do uodpornienia się na samotność ma swoją bardzo konkretną cenę - niebezpieczeństwo, że człowiek uodporni się na wszelkie uczucia.

 Nie zmusisz szczęścia, żeby ci sprzyjało.

 Byli dziećmi czasu pogardy. I tylko pogardę mieli dla innych.

 Nie możesz chronić ludzi w ten sposób. Ludzie muszą dorosnąć. Muszą się wiele nauczyć. Człowiek nigdy się niczego nie nauczy, jeśli nie podejmuje ryzyka.

 To co przykryte, wydaje się ciekawsze niż to, co na wierzchu.

 Pamięć żarła mu duszę niczym potworna choroba.

 Przez kobietę upadły imperia.

 Człowiek wewnętrznie niespokojny nie może być szczęśliwy.

 Całe życie czekamy na nadzwyczajnego człowieka zamiast zwyczajnych ludzi przemieniać w nadzwyczajnych.

 Miłość sen nam zabrała,
miłość żyje niespaniem