
No i proszę. Boska ekonomia - żeby ktoś żył, ktoś ...
No i proszę. Boska ekonomia - żeby ktoś żył, ktoś musi umrzeć.
Czas to grząskie błocko.
Przecieka przez palce.
I wsysa jak bagno.
Nasze oddechy nieustannie się całowały.
Jesteś moim oddechem, moim życiem, moim sercem.
Śmierć zmienia wszystko.
Nadzieja jest najcenniejszą towarzyszką życia.
O pewnych sprawach człowiek nie ma siły myśleć
Jedyny sposób w jaki uczysz się co nie jest właściwe to przez doświadczenie.
Bywajcie wojownikami szczęścia bo nigdy nie wiadomo kiedy staniecie się więźniami rzeczywistości
Może gdybyś mi pozwolił odetchnąć chociaż przez chwilę, nie musiałabym uciekać!
Moje grzechy są jak zabłocone samochody, brzydkie... ale jak pędzą!