Mówimy o Polsce. Tam nic i nigdy nie jest normalne.

 Szkoda siebie na nieaktualne cierpienia.

 Miłość to coś, czemu... czemu nie można się oprzeć.

 Dosis sola venenum facit (tylko dawka czyni substancję trucizną).

 Co ma być to będzie, a jak już będzie to trzeba się z tym zmierzyć.

 A ja tymczasem delektuję się ostatnim kęsem życia. Między wyrokiem śmierci a jego wykonaniem.
Jeszcze nigdy nie byłem tak szczęśliwy!

 My nie mieliśmy nic, więc cieszyliśmy się ze wszystkiego.

 Wiem, że czasami gubimy coś bezpowrotnie, to się zdarza. Pamiętamy, że mieliśmy to kiedyś
i już. Tyle, że to, co zgubiliśmy, bywa wszystkim, cośmy mieli.

 Tylko głupcy dają się złapać, ostrożni nigdy.

 Nie ma takiej chwili, która byłaby za mało ważna, żeby ją dobrze przeżyć.

 Człowiek uwalnia się od wielu rzeczy, kiedy się nie boi.