Mogłabyś zażądać księżyca, a oni musieliby wymyślić jakiś sposób, by ...

 Samotnym jest się tylko wtedy, gdy ma się na to czas.

 Histeria to luksus, na który chwilowo mnie nie stać.

 Czyż to nie ironiczne, że moje rany tak strasznie wyglądają, a jednak są znacznie mniej bolesne i groźne niż te niewidzialne, które ty w sobie nosisz.

 Ile spraw ukrywamy przed sobą, choć uważamy się za przyjaciół.

 Bóg znajduje niskie gałęzie dla ptaków nieumiejących latać.

 Droga do celu to nie połowa przyjemności, to cała przyjemność.

 Moją głowę zaczęły wypełniać obszary nicości. Pozostały w niej do dziś.

 Jakże samotnie absurdalnie czuje się człowiek zwisający z okna.

 Jesteśmy zbieraczami pięknych chwil.

 Jak to się dzieje, że nikt mnie nie rozumie,
a wszyscy mnie uwielbiają?