Jeśli chcesz wiedzieć jaka będzie przyszłość, wyobraź sobie but depczący ...

 Posiedźmy tu dziś wieczór, choćby nie było nam sądzone nigdy już zasiąść razem.

 Poszukiwali krętej drogi, która omijałaby prostą prawdę. Prawdę o tym, że przyszłość jest nieznana, że nie istnieje przeznaczenie ani żadna żylasta dłoń, wyciągająca się ku naszemu życiu; że jest tylko to, co się zdarzyło, oraz my, przyglądający się temu.

 Nie było nigdy takiego wielkiego dobra, aby nie trzeba było za nie zapłacić ofiarą i odwagą.

 Nauczmy się okazywać przyjaźń człowiekowi, kiedy żyje, a nie, kiedy już umrze.

 Najlepiej martwić się drobnymi sprawami. Sprawami, którym martwienie się może pomóc.

 Czy normalne jest to, że ktoś chce być przez całe życie taki normalny?

 Tylko wtedy będziemy mieć szansę na zwycięstwo, kiedy będziemy mieć głowę na karku i będziemy trzymać się razem.

 I kiedy oczy mi się zamknęły po raz ostatni, pomyślałem: O Boże, co ja zrobiłem?

 Wszyscy potrzebujemy przebaczenia
i dlatego jesteśmy je winni innym.

 Każdy z nas myśli. Liczy się jednak wyjątkowość pomysłów.