Wszystko już było, oprócz nas...

 ...życie kończy się wtedy, kiedy nie masz do kogo powiedzieć: Pamiętasz?

 Wiedza może zaszkodzić temu, kto nie jest gotowy na jej przyjęcie.

 (...) na radość życia składają się takie właśnie drobiazgi, a nie rzeczy wielkie.

 Serce miałem jakby wszędzie naraz.

 Nie wrzucaj wszystkiego do jednego worka – nie udźwigniesz.

 Zamiast tępić zło, lepiej szerzyć dobro.

 Martwi mogą zostać bohaterami, bo nie sprawią nam już zawodu.

 Można zabijać z sercu. Po prostu przestać kogoś kochać. I wtedy ten ktoś umiera.

 Bawimy się w grę, która przypomina nieprzerwane zadeptywanie kretowisk.

 Starość nie chroni nas przed miłością, ale miłość chroni nas przed starością.