Widziałam wszystko wyraźnie: jego gładkie słowa, czarne błyszczące oczy, doświadczenie ...

 Często najbardziej kochamy tych ludzi, te sprawy i te rzeczy, od których bieg życia każe nam odchodzić – nieraz na zawsze.

 Przykuwa mnie tu niewidzialny łańcuch: nadzieja, że mnie pani pokocha.

 Przewietrza płuca, zmywa oblicze, ćwiczy wzrok i łagodzi usposobienie. Płacz sobie, płacz.

 Z tym, że wszystko się kończy. A to, co spokojne i normalne, z reguły kończy się pierwsze.

 Perspektywa śmierci to bardzo silna motywacja.

 Dusza. To chyba odpowiednie określenie. Niewidzialna siła kierująca ciałem.

 Niesprawiedliwości losu nie da się wyeliminować; trzeba się pokornie poddać i mieć po prostu nadzieję, że kiedyś nadejdą lepsze czasy.

 Czasem się nienawidzę. Ale niezbyt długo.

 Początki zawsze są trudne jak fizyka kwantowa i bolesne jak hemoroidy.

 Chcę być zaangażowany i szczery, ale lubię się też zabawić i zachowywać się jak idiota.
Dziwadła, łączcie się.