Okazuje się jednak, że nie ma dnia, który można ofiarować ...

 Człowiek jest liną rozpiętą między zwierzęciem a nadczłowiekiem. Liną nad przepaścią.

 Jak to jest, że ludzie,
w których życiu chcemy coś znaczyć, przechodzą obok, wymykają się, odchodzą?

 Życie zaczyna się tam, gdzie kończy się przytulna strefa ochronna.

 Żyj na poziomie buraka,
a życie będzie słodkie.

 Im bardziej dusza człowieka przeżarta jest przez troski, tym więcej w niej miejsca na radość.

 To, co smakuje specjaliście, niekoniecznie może smakować zwykłemu konsumentowi. I na odwrót.

 Człowiek powinien podążać swoją ścieżką.

 Siedzę w domu, piję szkocką i myślę o tobie.

 Ludzie zwykle ukrywają fakty, których się wstydzą.

 Bez bólu, bez poświęcenia nie osiągnęlibyśmy nic!