...zrozumieć znaczy wybaczyć.

 W Niebie, brakuje wszystkich interesujących ludzi.

 Prawda jest dla ludzi niewygodna, a kłamstwa dodają im skrzydeł.

 Chodzi o to, że musi coś przecież istnieć. Jakaś granica, za którą nie wolno przejść,
za którą przestaje się być sobą.

 Kogo bogowie chcą zgubić, temu wpierw rozum otwierają

 Dzieci myślą z mózgiem szeroko otwartym; dorastanie, jak zdążyłam zaobserwować, polega tylko na stopniowym zamykaniu go.

 Nie wszystko należy pamiętać.

 Żyjemy tak jak śnimy – samotnie.

 Kiedy odmierza się życie, nie żyje się nim.

 Powiem Ci... Zmarnowaliśmy świt, a tego nie wybaczy nam żadne niebo.

 Utracone marzenie, o tym co mogło być.