Bo gdy niebo zapłonie, zdrajcy wrócą do domu.

 Walka o mężczyznę jest poniżej mojej godności.

 Dla mnie cały świat dzieli się na dwie połowy: jedna - ona i tam całe szczęście, nadzieja, jasność; druga połowa - wszystko, gdzie jej nie ma, przygnębienie i ciemność.

 Z oceanu błogiej nicości trafiłam wprost na rozpędzoną karuzelę wrażeń.

 Istnieją wspaniali ludzie, których spotykamy w niewłaściwym momencie.

 Odważny nigdy się nie poddaje.

 Nic takiego. Cóż za fascynujące zagadnienie. Wyzwala w ludziach zastanawiające reakcje.

 Każdy podejmuje w życiu decyzję - jest mordercą, albo ofiarą.

 "– Czy opuścił Cię kiedyś ktoś, kogo kochałaś?
– Owszem. Zawsze ktoś kogoś opuszcza. Czasem ten drugi cię ubiegnie.
– I co wtedy zrobiłaś?
– Wszystko. Wszystko, ale to nic nie pomogło. Byłam strasznie nieszczęśliwa.
– Długo?
– Tydzień.
– To niedługo.
– Cała wieczność, jeśli się jest naprawdę nieszczęśliwym. Każda cząstka mojej istoty tak była nieszczęśliwa, że kiedy tydzień minął, wszystko się wyczerpało. Moje włosy były nieszczęśliwe, skóra, łóżko, nawet suknie. Nieszczęście wypełniło mnie tak całkowicie, że nic poza nim nie istniało. A kiedy nic już nie istnieje, nieszczęście przestaje być nieszczęściem, bo nie ma go z czym porównać. I wtedy następuje kompletne wyczerpanie. I wtedy to mija.
Powoli zaczyna się żyć na nowo."

 Człowiek jest geniuszem, kiedy śni.

 Był to lęk nieistnienia, strach niebytu, niepokój nieżycia, obawa nierzeczywistości.