Najpiękniejsze są błędy miłości.

 (...) banalni ludzie przystosowują się do świata, a ci niepokorni przystosowują świat do siebie.

 Ta skromna szara czapka powinna być dzisiaj symbolem Europy.

 To jest pewnie tajemnica całego mojego życia: za mało determinacji.

 Tylko dlatego, że coś nie wyszło, nie można zakładać, że na świecie nie ma innych ludzi do kochania. Miłość jest zbyt ważna, by iść bez niej przez życie.

 Wiem, co to znaczy być dniem i nocą: zawsze razem i nieustannie osobno.

 Wypowiedziana prawda zawsze jest mniej przerażająca, niż podejrzana.

 Upadek kusi, tak jak kusiło wchodzenie na szczyt.

 On jest moim światem i mój świat jest nim, i bez niego nie ma świata.

 Nie jestem bardziej samotny niż strumyk przy młynie, chorągiewka na dachu, niż gwiazda północna, południowy wiatr, kwietniowy deszcz, styczniowa odwilż, pierwszy pająk w nowym domu... Nie jestem bardziej samotny niż ten głupiec śmiejący się nad stawem.

 Nie dostrzegasz w sobie
tego, co widzą w tobie inni.