Boję się, że pewnego dnia stracę to wszystko co nie ...

 Nie życie dla wiedzy, ale wiedza dla życia

 Ludzie nie chcieli dokonywać wyborów, czuć ciężaru odpowiedzialności, pragnęli zrzucić na kogoś to brzemię życia. Pytali dosłownie o wszystko. (...) Dawałam im to, czego pragnęli. Nadzieję. Na miłość, dziecko, zdrowie, szczęśliwą rodzinę, na pieniądze, szacunek w pracy, godną starość, wnuki, dom, ogród, basen, szczęście. Nie wierzyli w Boga. Nie wierzyli w siebie. Nie wierzyli ludziom, z którymi mieszkali pod jednym dachem. Wierzyli tarotowi.

 Zło zależy od punktu widzenia.

 Nie pozwalali mu czytać, więc umarł z głodu.

 W promieniach słońca rosną tylko dobre rzeczy.

 Przez resztę życia ludzie owi wegetują
i trwonią swoje zdolności na to, co nazywa się lekturą łatwą. (...) Są osoby, które podobnie jak kormorany i strusie mogą strawić wszelkie bzdury tego rodzaju, nawet po najbardziej sytym mięsnym obiedzie z jarzynami,
albowiem nie znoszą, gdy coś się marnuje.

 Nie zawsze jest tak, jakby się chciało.

 Wilkowi owcę poruczono.

 Całkiem sobą każdy może być tylko dopóty, dopóki jest sam; kto zatem nie lubi samotności, ten nie kocha też wolności.

 Kochamy się jak dwie żywe zapałki. Nie rozmawiamy ale rozpalamy się.