W próżni rzucone kości nigdy nie przestają się toczyć.

 Zahartowane ostrze jest najsilniejsze.

 Miłość nigdy nie idzie w parze z rozsądkiem.

 Tłumię strach. Kiedy podejmuję decyzję, udaję, że on nie istnieje.

 Żyjemy w sieci; nie wyprujesz z niej nitek, ani nie wszyjesz nowych.

 Jeśli każdy będzie myślał, że problemem zajmie się ktoś inny, to nie zajmie się nim nikt.

 Nie mów mi, że niebo jest granicą, skoro są ślady stóp na księżycu.

 Ale trudno jest wyzbyć się strachu, kiedy się już zagnieździ.

 Myślimy, że powietrze jest przejrzyste, a nagle odkrywamy, że nie da się go przeniknąć.

 Kto nie oczekuje niczego, nigdy nie będzie rozczarowany.

 jestem zaczadzona pięknem mojego ciała.
patrzyłam dzisiaj na siebie twoimi oczyma. odkryłam
miękkie zagięcie ramion znużoną okrągłość piersi
które chcą spać i powoli na przekór sobie staczają się
w dół. moje nogi rozchylające się oddające bezmiernie
aż po krańce których nie ma to co jest mną i poza
mną pulsuje w każdym liściu w każdej kropli deszczu.
widziałam się jak gdyby poprzez szkło w twoich
oczach patrzących na mnie czułam twoje ręce na
ciepłej napiętej skórze moich ud i posłuszna twojemu
rozkazowi stałam naga naprzeciw wielkiego lustra.
a potem zasłoniłam oczy twoje żeby nie widzieć i nie
czuć samotności mojego rozkwitłego tobą ciała.