To byłby dla mnie zaszczyt, gdybyś złamała mi serce.

 Miłość, którą zewnętrznie odtrącił, wbrew honorowi, sercu, wbrew własnej korzyści, teraz, gdy już dlań była niedostępna, opanowała wszystkie jego myśli.

 Z czasem wcale nie stajemy się mądrzejsi,stajemy się tylko bardziej tchórzliwi.

 Ludzka podłość - mawiał - jest
lontem czekającym tylko na
odpowiednią iskrę.

 Sukces niekoniecznie osiąga najlepszy, tylko ten, kto potrafi otoczyć się najlepszymi.

 [...] mętlik zupełny, paranoja, schizofrenia i co kto chce.

 Czymże jest, Wilhelmie, sercom naszym świat bez miłości? Tym zapewne, czym byłaby bez światła latarnia magiczna. Ledwo wstawisz w nią lampkę, natomiast jawią się na białej ścianie barwne obrazy! A choćby były one tylko przelotnymi złudami, to jednak są nam szczęściem, stoimy jak młodziki
i z zachwytem patrzymy
na to cudowne zjawisko.

 Nie chodź tam, dokąd może zaprowadzić cię droga; zamiast tego idź tam, gdzie ścieżki nie ma w ogóle, i pozostaw za sobą szlak.

 Pewne uczucia można zabić, zabijając jednocześnie siebie.

 Tylko szaleńcy i krańcowi idealiści bronią do ostatka spraw absolutnie przegranych.

 Zaledwie cienka linia odgradza przyjemność od bólu i nie trzeba być szalonym, by to przyznać.