Podłość ludzka nie ma granic.

 Mówiąc, że u Ciebie dobrze dajesz mi do zrozumienia jak wyśmienicie sobie beze mnie radzisz...

 Przewijam się przez palce czasu, plączę w zdradzieckie supły. Czasami pękam, bo mnie przerywa niecierpliwość życia...

 Umieram z miłości... tak bardzo ją kochałem!... I nadal kocham, bo z tego umieram. Gdybyś wiedział jaka ona była piękna, kiedy pozwoliła mi się żywa pocałować! Po raz pierwszy wtedy pocałowałem kobietę... żywą, tak, żywą, a piękną jak umarła!

 Wszystko ma swoją drugą stronę, przeciwwagę.

 Musiałam zacząć wszystko od nowa.
I nie mogłam znaleźć żadnych odpowiedzi, nieważne, ile różnych możliwości rozpatrzyłam. Nieważne, do ilu gwiazd skierowałam życzenie.

 ,,Nie możesz być szczęśliwy, słuchając smutnej melodii"

 Może to co powiem, wyda ci się głupie... ale w miłości nie ma miejsca na krytykę. W miłości nie ma miejsca na rozsądek.

 Dlaczego przeszłość musi koniecznie umrzeć, aby stała się możliwa do zniesienia?

 Kochać kogoś i być kochanym to najcenniejsza rzecz na świecie.

 Jesteśmy wyłącznie źródłami ciepła w podczerwieni.