Wielka miłość zawsze kończy się tragicznie.

 Pola zryte lejami wewnątrz nas i zewnątrz.

 To ty wybierasz kolory i dźwięki, w których będziesz żyć.

 Musimy się pogodzić z tym, że ludzie których kochamy, któregoś dnia odejdą. to jedna z najważniejszych lekcji jakie daje nam życie. Zresztą, my wszyscy nie będziemy żyć wiecznie.

 Wydaje się nam, że czas nas odmienia, jednak wszystko zostaje po staremu.

 Nieumarli są ludźmi nieszczęśliwymi.

 Wszystko, co wyobrażamy sobie jako piekło, cały ból i okropności, całe cierpienie i samotność już istnieją. Nieustannie są dookoła.

 Czuję się jak ktoś pobity od środka na śmierć, nie jak ktoś żywy, ale jak nie-trup.

 Są ludzie, którzy boją się tego, że tracą towar, jednak nie ma nic gorszego niż strata własnego siebie.

 Za każdym rogiem czyha kilka nowych kierunków.

 Wszystko zaczyna wyglądać inaczej, zupełnie jakbym wyszedł z jaskini Platona. Jest jasno i trochę kłuje - światło w oczy, a świat w serce.