Jakże rzadkim zjawiskiem wśród ludzi jest człowiek. Człowiek, który miałby ...
Jakże rzadkim zjawiskiem wśród ludzi jest człowiek. Człowiek, który miałby duszę.
Pomimo iż nasze myśli prą naprzód, nie jesteśmy w stanie oderwać się od tego, co ludzkie, przyziemne. Całe życie dążymy do tego, ażeby tylko wyciągnąć ze wszystkiego największe korzyści dla siebie, czy dotyczy to życia na ziemi, czy też wieczności.
Całymi dniami leżeli na łące pełnej kwiatów, zasłaniając oczy przed słońcem i szepcząc sobie obietnice, których nie byli w stanie dotrzymać.
Miłość to jedyny kamień, który zawsze potyka się o tego samego człowieka.
Żaden zwycięzca nie wierzy w przypadek.
To co dobre każe na siebie czekać.
"Nie rań mnie więcej proszę Cię.
Te dni są tak bolesne, zabijają mnie.
Gdy nastaje noc, chodzę i szukam Cię.
Tak bardzo chciałabym, abyś przyszedł i usiadł obok mnie.
Móc spojrzeć w Twoje oczy.
Móc poczuć Twoje usta.
Ale bez nich ta noc, jest taka pusta."
Wampiry istnieją... choć może o tym nie wiesz.
Nagle zaczynam rozumieć. Igrzyska wciąż trwają.
Nie obchodzi mnie nikt z wyjątkiem mojej osoby.
Nie ma nic lepszego od samego istnienia. Nawet dzień smutku, to przecież dzień życia...