Od prawdy zawsze wolałam niepewność.

 Daj ludziom to co pokochają, choć jeszcze tego nie znają. Zapamiętają Cię za to na zawsze.

 Jego myśli były jak maleńkie srebrne rybki pływające we wszechogarniającym basenie tęgiego bólu.

 Mieli szczęśliwe chwile, nawet sporo, ale coraz trudnej było mu o nich pamiętać. Została tylko nieustająca harówka i ciągły wysiłek by przetrwać.

 Jest taka miłość, która nie umiera, choć zakochani od siebie odejdą.

 Dom to nie bieliźniarka ani ptak w klatce, ale obecność drugiego człowieka, którego kochamy.

 Bez ciebie moja dusza jest jak zbłąkana w tym świecie, moje ciało bez sił, moje życie niczym pustynia.

 Jeśli nie możesz inaczej, udawaj, że radzisz sobie w życiu.

 O, jakże pusty jest głos nauki, kiedy się o nią rozpaczliwie uderza głową pełną namiętności.

 Oto piękno światła. [...] Oświetla przedmioty, ale również oślepia i odwraca uwagę.

 Trudno zachować pogodę ducha, kiedy się umiera.