Żałowała, że nie była jego pasją.

 “ Gdy robi nam się ciężko na duszy, to jaka ona jest - przygnębiona? Rozstrojona? Niewidzialny, lecz gęsty, bardzo gęsty opar szczelnie wypełnia pierś, oblepia serce i wgniata je gdzieś w głąb, do środka. A my czujemy tylko ten ucisk, ten ciężar, i nie od razu uświadamiamy sobie, co nas tak przytłoczyło ”

 Żałosne kreatury dawnych myśliwskich przyjaciół, oto czym oboje się staliśmy.

 Atak jest najlepszą obroną.

 Kochamy potępiać, bo wtedy na chwilę sami stajemy się niewinni i szlachetni.

 On po prostu miał naturę łowcy... No, może turysty na safari.

 To ludzie ludziom zgotowali ten los.

 Każda wzajemność jest ograniczeniem.

 Miłość ma wpisane w siebie cierpienie.

 Proszę, odszukaj moje serce.

 Wróg, którego nie widać,
zawsze wydaje się
najbardziej przerażający.