Jesteśmy tylko maleńkim płomykiem w wieczności.

 Czymże jest śmierć? To jeden krok głębiej w spokój, a może i w ciszę.

 Zawsze mi się wydawało, że warunkiem człowieczeństwa jest choćby odrobina współczucia i miłosierdzia.

 Artysta to świadomość, która stara się zaistnieć.

 Człowiek nie tęskni, jeśli zapomniał, jak się kocha.

 Ten, kto boi się przegrać, już przegrał.

 To, kim się urodziliśmy, czyni nas tym, kim jesteśmy.

 Miłość powinna człowieka rozwijać, dodawać mu sił
do działania, inspirować i mobilizować do próbowania nowych rzeczy. Wszystko wydaje się w zasięgu ręki,
kiedy ma się przy sobie ukochaną osobę.

 Czy to nie absurdalne, że wspomnienia o dobrych czasach o wiele częściej doprowadzają do łez niż wspomnienia o tych złych?

 Trafiło się ślepej kurze ziarno.

 Chłopcy zyskują poklask za to, za co dziewczęta wypędzane są ze wsi.