Błąd mógłbym wybaczyć, nieudolności nie.

 Trafiłam do nieba - w samym środku piekła.

 Kiedy przychodzi pora, to przychodzi pora.

 Zmęczony zacofaniem kraju i jego niekończącymi się problemami, porzucił ojczyznę, by tęsknić i marzyć o niej gdzieś w dalekiej Europie.

 Ciemność mnie nie pokona bo mam ciebie.

 Czyżby pan przyszedł bez szpady?

 Bram nie buduje się po to, aby stały otworem...

 O niektórych ludzi trzeba walczyć, o innych rozsądniej jest zapomnieć.

 Nie ma takiego życia, które by choć przez chwilę nie było nieśmiertelne.

 -Przed śmiercią - powiedział Lalit - nie można uciec. Trzeba ją przyjąć, kiedy nadejdzie.

 (...) życie składa się z wielu niezrealizowanych marzeń.