Żal to dopiero pierwszy krok, wcale nie najbardziej bolesny.

 Ale wielka miłość polega też na tym, że człowiek wie, kiedy się kończy.

 Zabijała mnie. To było pewne.
Ale ... do diabła!
Cudowna to była śmierć!

 Myślimy, że powietrze jest przejrzyste, a nagle odkrywamy, że nie da się go przeniknąć.

 Tylko się trzymaj.

 Cóż to za okrutna dola nie być do niczego przywiązanym, niczego nie pragnąć, a tak wiele rozumieć...

 Ucz swoje dzieci milczeć. Mówić nauczą się same.

 Wszystko było nowe. Nic się nie zmieniło.

 Czasem trzeba odłożyć na bok własne pragnienia, by służyć wyższym celom.

 Oto lekcja, jaką daje krew. Przerażała, po czym przynosiła ukojenie. Człowiek widział w niej znak zniszczenia i znak powstania, znak swego kresu i swego początku. A wreszcie odkrył w niej, we wspaniałym porywie serca i wzlocie umysłu, to, czym w rzeczywistości jest: życie.

 Nie wolno być zbyt spontanicznym. Nie wolno biec i wołać. Trzeba się zatrzymać, zamilknąć i pomyśleć, a najlepiej zapomnieć i nic nie czuć...