Najdalej zajdzie ten człowiek, który nie wie, gdzie idzie.

 Obsesja na punkcie nowoczesności niszczy wszelkie ślady przeszłości.

 - Człowieku - ozwał się duch - jeżeli masz w piersi serce,
a nie kamień, nie wypowiadaj tych słów bezmyślnych i obmierzłych,
póki się sam nie przekonasz, kim jest i gdzie żyje ten nadmiar ludności.
Czyżbyś miał prawo rozstrzygać, którzy ludzie powinni żyć, a którzy umrzeć?
Być może w oczach Boga mniej zasługujesz na to, aby żyć,
niźli miliony istot podobnych temu dziecięciu biednego człowieka.
Chryste! Że też słuchać muszę, jak marny robak, żerujący na liściu,
uskarża się na nadmiar żywności pośród swych współbraci,
co głodni pozostają w pyle ziemi!

 Są rzeczy za które warto umrzeć.

 W każdej pogłosce jest ziarno prawdy, problem tylko, jak je znaleźć.

 Powiada się, że w wieku lat dwudziestu człowiek ma twarz, jaką otrzymał od Boga, w wieku czterdziestu zaś taką, na jaką sobie zasłużył.

 Problem ze szczęśliwymi zakończeniami polega na tym, że tak naprawdę nic się nie kończy.

 Nieważne, co przydarza Ci się w życiu. Ważne, co Ty z tym robisz.

 To dobrze, jak jedzenie smakuje. Znak, że się żyje.

 Kto sieje wiatr, ten zbiera burze.

 Strach, o ile nie odbiera głosu zupełnie, bywa dobrym suflerem.