Cóż można zrobić więcej, niż tylko nieustannie próbować?

 Bo najpierw nie widzisz jej wcale, a potem zaczynasz widywać co dzień.

 W obliczu śmierci wszyscy jesteśmy samotni.

 Czy to nie jest wielka rzecz
- znaczyć dla kogoś wszystko?

 Jedyne, co we mnie odżyło, to tony wspomnień. Nie żadna miłość. Wspomnienia zaś albo nie znaczą nic, albo znaczą wszystko, jak powiedział ktoś niespełna rozumu.

 Drogę wytycza się idąc.

 Nie ma bólu, pomyślałem nagle, jest tylko potrzeba, bezlitosna potrzeba.

 Człowiek, który nic nie wie, posiada odwagę; ten, który dużo wie - strach.

 A potem zacznę żonglować śnieżkami w piekle.

 Jaka jest różnica pomiędzy kaprysem a dozgonną miłością? Ta, że kaprys trwa trochę dłużej.

 Byłam rozkojarzona i zablokowana, otoczona niedopracowanymi piosenkami i niedokończoną poezją. Brnęłam i brnęłam, ale w końcu zawsze natrafiałam na mur, na moje własne wyimaginowane ograniczenia. A potem poznałam faceta, który zdradził mi swój sekret, bardzo prosty zresztą: Gdy natrafiasz na mur, rozwal go kopniakiem.