
Żeby dać, trzeba mać.
Żeby dać, trzeba mać.
Gdyby wszyscy byli bogaci, nikt nie chciałby wiosłować.
Czy wszyscy umierający ludzie czują się tak, jakby nigdy nie żyli?
Próbujemy poprawić życie innym, a sami nie ogarniamy własnego.
Człowiek nie wie, na ile go stać, dopóki nie spróbuje.
Pamiętać jest łatwo. To zapomnienie jest prawdziwą sztuką.
Dziesięć tysięcy marzeń zamkniętych w grobowcach ich zwęglonych serc.
Nie istnieje coś takiego, jak szczęście, jest tylko koncentracja. Gdy jesteś skoncentrowany, jesteś szczęśliwy. Jesteś szczęśliwy, gdy nie myślisz zbytnio o sobie.
Jesteś absolutnie niewierna, a jednak całkowicie godna zaufania.
Nadzieja czyni nas niewolnikiem, rozpacz – wolnym człowiekiem.
Ci, co upadli na dno, wiedzą, na czym stoją.