Człowiek nie może walczyć ze swym przeznaczeniem.

 Choroba to cena, jaką dusza płaci za zajmowanie ciała, jak lokator płaci czynsz za mieszkanie, w którym żyje.

 ,,Wolę żeby nienawidzili mnie za to kim jestem, niż kochali kogoś kim nigdy nie będę"

 Kropla drąży skałę nie siłą, lecz ciągłym padaniem.

 To zabawne, że potrafimy czekać tak wiele lat, aby usłyszeć tak niewiele słów.

 Zawsze jest tak, że z końcem czegoś rodzi się nowa nadzieja.

 Jeśli nie myślisz, to nic nie mów.

 Zaufanie to skomplikowana sprawa. Trzeba nim obdarzyć odpowiednich ludzi, a oni muszą właściwie postępować. Ale największe ryzyko podejmujemy wtedy, gdy ufamy swojemu sercu. Jedynym człowiekiem, któremu możemy w pełni zaufać,
jesteśmy my sami.

 A jednak często jest, że ktoś słowem złym zabija tak, jak nożem.

 Kaleczą się i dręczą milczeniem i słowami, jakby mieli przed sobą jeszcze jedno życie.

 Nadzieja jest największym złem, bo przedłuża ludzką udrękę.