
Co zaszkodziło, to nauczyło.
Co zaszkodziło, to nauczyło.
Zbyt często ludzkie życie rozpoczyna się i kończy pozbawione radości i pozbawione nadziei.
Niewysłowiona różnica dzieli samotność od posiadania jednego choćby sojusznika.
Jakże trudno na tym świecie człowiekowi zrozumieć drugiego człowieka.
Szczęście jest czymś, co przychodzi pod wieloma postaciami, któż więc je może rozpoznać?
A czego szuka każdy świr? Świrów do towarzystwa!
Na skutek klęsk i nieszczęść, które na mnie spadły, zostałam wiedźmą.
Jak szybko i nieodwołalnie JEST przechodzi w BYŁO.
Kogo Pan Bóg kocha, temu krzyżyk daje.
Zbliża się spełnienie naszej nadziei albo kres wszelkiej nadziei świata.
(…) tylko współegzystencja wielu cywilizacji światu właściwy rozwój zapewnić może.