Kto mógłby znieść życie, gdyby nie miał nadziei na śmierć.

 Strach przed nieznanym budzi przerażenie w najczystszej formie.

 Trzeba bowiem się oddalić, żeby być naprawdę blisko.

 Nie kąsa się ręki, która karmi.

 Im bardziej się starzeję, tym większego nabieram przekonania, że nie ma nic tak żałosnego, tak śmiesznego, tak absurdalnego i tak absolutnie cudownego jak człowiek…

 Mam wrażenie, jakbym nurzał się w gorącej toni endorfin. Mówiąc mniej cynicznie, jestem zakochany.

 Boże dopomóż mi być takim człowiekiem, za jakiego uważa mnie mój pies.

 Bo kto milczy, ma we wszystkim rację.

 Raul jest tutaj, tak blisko. Śpi spokojnie i czeka, aż Sonia kiedyś doń dołączy.

 Jeśli mógłbym śnić śniłbym tylko o tobie.

 Jakie pytanie, taka odpowiedź.