To jest tak, że wylatuje jedna cegła a burzy się ...

 Niech wam wystarczy wierzyć, że tak jest, a nie dociekać, dlaczego jest.

 Każdy człowiek jest jak Księżyc. Ma swoją drugą stronę, której nie pokazuje nikomu.

 Słońce już wzeszło i siedzę przy oknie, zasnutym mgłą mijającego życia.

 Człowiek pragnie czegoś tylko do momentu, kiedy to zdobędzie. A potem robi co w jego mocy, żeby to zmienić.

 Chciałbym Cię mieć w domu na jesień. I pisać do Ciebie listy szeptem...

 ...trzeba mi teraz trochę samotności, żeby sklecić siebie w jakąś całość, tak bardzo czuję się rozbita.

 ..i to poczucie prostej drogi, którego nie traci się, nawet kiedy ścieżka staje się kręta.

 Jeżeli śmierć bliskich czegoś nas uczy, to przede wszystkim tego, że na świecie nie liczy się nic poza miłością.

 Wszystkie godziny ranią, ostatnia zabija.

 Spójrzmy prawdzie w oczy: świat jest zdegenerowany. I zgniły.