Tylko w ludziach małych nie widzimy niczego nadzwyczajnego.

 To, że Romeo kochał Julię, nie oznacza, że musiał przepadać za całą jej rodziną.

 (...) tacy są dorośli. Żyją, żyją i zapominają, jak żyć.

 Taaa... też cię lubię, mój ty promyczku słońca.

 Ona mnie stworzyła i ona mnie zgubiła.

 Ludzki rozum może usprawiedliwić każde zło.

 Jak się zaczyna, nie wiedząc nic, to wszystko jest możliwe.

 Rzeczywistość często przerasta fikcję.

 (...) największym ciężarem jest nienawiść

 Śmiech kobiety, zapach dziecka, przyrządzanie kawy - oto różne smaki i zapachy miłości.

 Jedna strona zawsze kocha mocniej.
To, że owa niejednakowość nigdy nie jest otwarcie komentowana, jest oszustwem, na które strony jednomyślnie się godzą.