Tylko w ludziach małych nie widzimy niczego nadzwyczajnego.

 Gramy komedię życia, ale jesteśmy bardziej martwi niż żywi.

 Miłość jest ślepa, ale małżeństwo przywraca wzrok.

 Byłam ambitna i bałam się, że ktoś odbierze mi to, czego pragnę. Jak na ironię, jedyną osobą, która kiedykolwiek mi coś odebrała, byłam ja sama.

 Czujesz czasem, jakbyś nie był wewnątrz tą samą osobą, którą jesteś na zewnątrz?

 Gdy kobieta idzie (...)
cała ziemia kroczy wraz z nią.

 Chwila za chwilą, [...] a na to, by życie się z tego złożyło, życie całe się czeka.

 Dopóki trwa życie, dopóty jest nadzieja.

 Są rozczarowania przynoszące zaszczyt tym, którzy są ich przyczyną.

 Można mieć poczucie, że się tonie, nawet jeśli w zasięgu wzroku nie ma skrawka wody.

 Porządek trzeba zrobić, nieporządek robi się sam.