Być człowiekiem to znaczy pragnąć tego, czego nie można mieć.

 Nie muszę słyszeć, żeby wiedzieć.

 [...] ale pozwól, że usiądę blisko ciebie. Może chłód to tylko wymówka. Lubię siedzieć blisko ciebie, czuć ciepło twojego ciała, twoje ruchy. To sprawia, że nie czuję się tak bardzo samotna, jestem szczęśliwa.

 Złość uwalnia od strachu.

 -Idź spać.
-Idź do diabła.
Zgrzyta zębami. Idzie do drzwi.
-Jestem już w połowie drogi.

 Kiedy wychodzę na ulicę, pierwsze, co mi przychodzi do głowy, to – eksterminacja.

 Jeśli nie wiesz dokąd zmierzasz, nigdy tam nie dotrzesz.

 Jesteś moją miłością, serce moje. Złamane serce, co prawda...

 Szczęście potrafi dopaść człowieka w absurdalnych okolicznościach.

 Opłakuje coś, czego nigdy nie miałam.
Co za absurd. Rozpacz z powodu przeklętych nadziei, przeklętych marzeń i oczekiwań.

 Jeśli można grzeszyć myślą, to zdaje się, że zmierzam prosto do piekła.