Zobacz, oto jest Nic, które zawiera nieskończoną liczbę wymiarów wszystkiego.

 Gdzie się kończy normalne, a zaczyna nienormalne?

 Wartość rzeczy oceniana jest przez to, jak bardzo ktoś jej pragnie.

 Świat należy do zuchwałych, a nie do młodych i bogatych.

 Kocham (...) Nienawidzę tego słowa, ale tak jest.

 Staram się zabijać czas.

 Proszę sobie wyobrazić roślinę, która więdnie, bo nie pada deszcz, tak wiedzie się tutaj ludziom. Nikt o nich nie mówi, nikt ich nie potrzebuje i nie mają oni żadnej szansy kiedykolwiek stąd wyjść. Dlatego odmawiają wreszcie nawet przyjmowania pokarmu.

 Niech zginie świat, byleby stało się zadość sprawiedliwość.

 Ci, którzy chcą władzy i ją osiągają, żyją w ciągłym strachu, że ją stracą.

 [...] życie każdego człowieka jest niepowtarzalne, innego nie ma, a więc wszystkiego, czego możesz spróbować, kosztuj dziś, bo nie ma nadziei na wieczność.

 Nikt nie jest wyjątkowy i nawet nie ma się co łudzić, że jest inaczej.