A dla spełnienia najgłębszych marzeń warto jest poświęcić całe życie.

 Kelner odszedł, powłócząc nogami i duszą.

 Wszystko jedno, dokąd się udam, i tak nigdy nie będę mógł naprawdę stąd wyjechać.

 Każda łamigłówka ma rozwiązanie, a każdy człowiek jakąś słabość.

 (...)zmieniałem się w kałużę głupoty.

 Za każdym razem,
kiedy prawie umierasz,
ja też umieram.

 Dla cierpiących najmniejsza radość jest szczęściem.

 Drogę wytycza się idąc.

 Zwycięstwo jest tym samym, co oddychanie.

 Rzeczy martwe nie zawsze takimi pozostają.

 Ogień, powstrzymywany we mnie, czasami wydziera się z zamknięcia
i padam ofiarą własnych płomieni,
a gdy jestem pogrążony w płomieniach,
parzę innych.