
Pozwolę ci odejść. Jeśli zostaniesz.
Pozwolę ci odejść. Jeśli zostaniesz.
Noc to pora, kiedy mroczne myśli szarpią duszą jak sznurki marionetką.
Fortuna to niestała dziwka zwariowana na punkcie ironii.
Dopóki ktoś nas kocha, nieważne, kim jesteśmy i jak wyglądamy.
Boję się tylko tego, że mogę cię stracić.
W każdym życiu wybiorę ciebie, tak jak ty zawsze wybrałeś mnie na zawsze.
Można się przyzwyczaić do mnóstwa rzeczy.
Wielka poezja, będąc wielką i będąc poezją, nie może nie zachwycać nas, a więc zachwyca.
Najbardziej doceniamy to, na co zapracowaliśmy i co możemy stracić.
-Bąbel: Hej, panowie, obudźcie się, chyba jesteśmy na miejscu.
-Serfer: No, mam przeczucie, że jesteśmy blisko.
-Laska: Wiecie co, pójdę sprawdzić, co jest za górką.
Bąbel i Serfer sikają, a Laska idzie na górkę.
-Bąbel: I co, są bunkry?
-Laska: Bunkrów nie ma, ale też jest zajebiście!
Przed nami jest tysiąc rodzajów życia, ale przeżyjemy tylko jedno.