Pozwolę ci odejść. Jeśli zostaniesz.

 Czy we dwoje jest się trochę mniej samotnym, czy też podwójnie samotnym?

 Ludzie płaczą nad ścierniskiem przyszłości, a nie widzą pełnych stodół przeszłości.

 Czasami jest dużo sensu w nonsensie, jeśli zechce się go poszukać.

 To jesteś ty. Należysz tylko do siebie i nosisz w sobie cały wszechświat. Możesz być, kim tylko zapragniesz.

 Spójrzmy prawdzie w oczy: świat jest zdegenerowany. I zgniły.

 Najpierw ruszę. Reszta już sama się ułoży.

 Najlepiej się temu nie dać. Pozbierać się jest dziesięć razy trudniej, niż rozsypać.

 Jak można przechodzić koło drzewa
i nie być szczęśliwym, że się je widzi? Rozmawiać z człowiekiem i nie być szczęśliwym, że się go kocha?

 Kiedy kogoś kochasz, nie masz wyboru.

 Wspomnienia są gorsze niż kule.