W mej pamięci ciągle tkwisz.. Widzę ciągle Twoją twarz.. Zapomniałeś ...

 Lubię samotność ale niekiedy mam jej już dosyć. Wtedy szukam ludzi by ponownie się zniechęcić

 Widzisz - powiedział Mniho. - Jesteś tak samo bez serca jak ja. I słusznie.

 A i to miejsce było jednym z ciemnych zakątków tej ziemi.

 Trzeba brać życie takim, jakie jest, i zrobić z niego jak najlepszy użytek.

 Wszyscy są zbyt zajęci zapominaniem o własnych chwilach wstydu, by pamiętać o twoich.

 Muszę znosić codzienny wschód słońca. To potworne. To nieludzkie.

 To, co jest najbardziej osobiste i prywatne,
a więc najwięcej angażuje emocjonalnie człowieka,
nie znajduje dostatecznych środków ekspresji werbalnej.

 Zawsze biorę za punkt wyjścia autentyczne wydarzenie, ale gdy opowiadam o nim, zaczynam zmyślać.

 Takie jest piękno muzyki: nie mogą ci jej odebrać...

 Życie jako forma spędzania czasu przestało mnie interesować.