Każdy temu rad wierzy, czego sobie życzy.

 -Co to jest? - spytałam, krztusząc się.
Wiktoria odparła:
-Wódka.
Spojrzałam w swoje naczynie.
-Na pewno nie. Piłam już wódkę.
-Nie piłaś rosyjskiej.

 Przecież sam nas pan uczył, że życie bez cierpienia jest jak jedzenie bez soli.

 Świat, który cię otacza, to odbicie świata,
który nosisz w sobie.

 Kto hoduje kilka róż, kocha piękno; kto hoduje tysiące - kocha forsę...

 Ale każde życie stanowi dla każdego całe sto procent, więc może ma to jakiś sens.

 -Tak się cieszę,że wróciłeś.
-Uwielbiam do Ciebie wracać.
-Uwielbiam Cię witać.

 Samotność mnie buduje.
Miłość mnie załamuje.

 Niestety, sukces był jak piękność, która po paru dniach, gdy człapie w brudnych skarpetach, przestaje fascynować.

 Pytasz, dlaczego płaczę? Nie pytaj. Popatrz w moje oczy. A jeśli zobaczysz tam siebie, po prostu odejdź.

 Czas zacząć żyć życiem,
o którym marzysz.