Każdy temu rad wierzy, czego sobie życzy.

 Często w swoim życiu był tylko widzem, a to, co się tutaj działo, nie było jego historią.

 Sam sobie sterem,
żeglarzem, okrętem.

 To tylko życie. Wszyscy musimy przez nie przejść.

 My nie mieliśmy nic, więc cieszyliśmy się ze wszystkiego.

 To nie twoje pragnienia, ale czyny sprawiają, że jesteś dobrym człowiekiem.

 Przyznajmy to sobie szczerze – każda z nas setki razy robiła dobrą minę do złej gry – żeby kogoś nie urazić, nie zniechęcić do siebie, nie przestraszyć. Nie obciążać swoimi problemami, nie zwracać na siebie uwagi. Ale pamiętaj – też masz prawo nie wyrabiać. Nie mieć siły. Mieć dość. Masz prawo do chwili słabości. Do tego, żeby Cię ktoś przytulił, zamiast ponownie strzelić Ci w twarz.

 Idziesz do niewiast? Nie zapomnij bata!

 Nieważne jest w moich oczach,
czy człowiek będzie mniej,
czy więcej posiadał.
Ważne jest, czy będzie mniej, czy bardziej człowiekiem.

 Zaufanie to skomplikowana sprawa. Trzeba nim obdarzyć odpowiednich ludzi, a oni muszą właściwie postępować. Ale największe ryzyko podejmujemy wtedy, gdy ufamy swojemu sercu. Jedynym człowiekiem, któremu możemy w pełni zaufać,
jesteśmy my sami.

 
Dopóki nie skorzystałem z Internetu,
nie wiedziałem, że na świecie jest tylu idiotów.